พญาพันวัง

เบ็ด คือ เครื่องมือหาปลาอีกชนิดหนึ่งที่มีมาแต่โบราณจากการค้นคว้าเป็นไปได้สูง มากว่าอาจมีมาก่อน อวน เสียอีก เบ็ดนี้ได้ถูกสร้างโดยใช้โลหะมาหลอมเป็นเส้นและนำมาแต่งให้งอตามภูมปัญญาของ แต่ละคน จากการศึกษาทำให้ทราบว่า เบ็ดที่จะใช้หาปลาแต่ละชนิดจะมีลักษณะที่แตกต่างกันออกไป ตามแต่ชนิดของปลาที่ตั้งใจจะหาแต่ส่วนมากจะมีลักษณะคล้ายๆกันเป็นส่วนมาก เบ็ด นี้แตกต่างจากอวน โดยสิ้นเชิงการหาปลาอวนต้องอาศัยจำนวนตาที่มีมากเป็นตัวล่อปลาให้มาติด จากจำนวนตาของอวนนั้นจึงมีโอกาสที่ปลาจะมาติดอวนมาก แต่เบ็ดนี้ถ้าเรามองให้ดีดี จะเห็นความอาถรรพ์ในตัวคือ มีตัวเดียวแต่ตกปลาได้คือไม่ต้องอาศัยจำนวนแต่ก็ได้ปลาแน่นอนและถ้าเหยื่อ ติดเบ็ดแล้วยากที่จะหลุดไปได้ไม่เหมือนอวน ที่นี้มองเห็นความแตกต่างหรือยังละพี่น้องทั้งหลายว่าเบ็ดที่ท่านมองว่า ธรรมดานั้น ที่จริงแฝงไว้ด้วยอาถรรพ์ที่ยากจะอธิบาย

และมีตำนานโบราณกล่าวถึงเบ็ดไว้อย่างมากมายเช่น ตำนานพื้นบ้านเรื่องหนึ่งที่กล่าวถึงชาวนาใจบุญที่หากินโดยความสุจริตอยู่ใน ศิลธรรมวันหนึ่งได้ไปหาปลาตามบึงแล้วได้จับปลามาตัวหนึ่ง(ซึ่งความจริงเป็น พญานาคจำแลงมา) ปลาในร่างจำแรงของพญานาคเกิดยากจะทดสอบความมีเมตาของชาวนาดูจึงได้ร้องขอ ชีวิตแก่ชาวนา (ซึ่งความจริงมิจำเป็นเลยเพราะแค่พญานาคแปลงร่างกลับเป็นพญานาคชาวนาก็คง กลัวลนลานแล้ว) แต่ด้วยความมีเมตาของพญานาคจึงได้ทดสอบชาวนาเพื่อทดสอบจิตใจดูปลา (พญานาคจำแลง) จึงร้องขอชีวิตแก่ชาวนา ด้วยความที่ชาวนาเป็นผู้มีความเมตาอยู่แล้วจึงได้อธิบายแก่ปลา ว่า ที่จริงแล้วตนไม่คิดเบียดเบียนชีวิตผู้อื่นแต่ด้วยความที่ต้องทำมาหากินและ เลี้ยงชีวิตตัวเองจึงต้องออกหาปลา มาเป็นอาหารและอาหารที่ตนทำนั้นส่วนหนึ่งได้นำไปตักบาตรแก่พระสงฆ์ที่เป็น พระสาวกขององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่ออุทิศแก่ชีวิตของผู้ที่เราล่วง เกินเพื่อนำมาเป็นอาหาร แต่ครั้งนี้ท่านขอเรา เราก็จะขอยกชีวิตท่านคืนให้และเราผู้กระทำผิดที่หวังชีวิตท่านเราขอ อโหสิกรรมที่เรากระทำแก่ท่านด้วย จากนั้นชาวนาจึงปล่อยปลากลับสู่แม่น้ำตามเดิม

หลังจากปลาลงสู้พื้นน้ำแล้วได้กลายร่างกลับเป็นพญานาคราชตามเดิมและได้กล่าว กับชาวนาว่า เราที่จริงแล้วเป็นเจ้าพญานาคแห่งเมืองบาดาล เราเห็นเจ้า(ชาวนา) เป็นคนที่จิตใจเมตาและยังเป็นผู้ที่อุปถัมภ์คำชูพระพุทธศาสนาโดยการตักบาตร แก่ ภิกษุสงฆ์ และจิตใจยังใฝ่ในเรื่องบาปบุญคุณโทษเราจะให้ของวิเศษแก่เจ้าอย่างหนึ่ง พญานาคจึงได้มอบเบ็ดที่เป็น ทองสัมฤทธิ์ให้หนึ่งตัวแล้วบอกแก่ชาวนาว่า สิ่งนี้เขาเรียกว่าเบ็ด หากเจ้าประสงจะหาปลาเพื่อเลี้ยงชีพแล้วไซ้ให้เอาเบ็ดนี้ผูกด้ายแล้วโยนลงแม่ น้ำเราจะส่งปลาที่หมดอายุไขให้แก่เจ้าเพื่อนำไปเป็นอาหารและเจ้าจะไม่ต้อง สร้างบาปแก่สัตว์น้ำที่เป็น บริวานแก่เราอีกต่อไปหลังจากนั้นเมือไดที่ชาวนาต้องการปลาเพื่อเป็นอาหาร แล้วจะนำเบ็ดที่ได้มาลงแม่น้ำ(ตกปลา) แล้วจะได้ปลาทุกครั้งไป นี้เป็นตำนานที่มาของ เบ็ด เป็นไงละ ประวัติความเป็นมาของเป็นธรรมดาอย่างที่คิดหรือปล่าว แล้วที่บอกไว้ก่อนหน้านี้ว่าเบ็ดเป็นเป็นของอาถรรพ์พอจะเข้าใจกันหรือยังก็ สืบเนื่องมาจากที่เจ้าพญานาคได้ตกลงกับชาวนาเอาไว้ว่าเมื่อไรที่เรานำเป็นมา ตกปลาท่านจะประทานปลาที่หมดอายุไขมาให้

จากการที่มี เบ็ด หนึ่งตัวตกปลาได้เท่าไรก็ได้ จนทำให้ เบ็ด ได้ ฉายา นามจาก โบราณจารสมัยก่อนว่า พญาพันวัง คือสามารถตกได้เป็นพันๆวัง(ที่อยู่อาศัยของปลา)โดยเบ็ดตัวเดียว

................. บทความจากนิตยสารพุทธามหาเวทย์ .......................