ขนำน้อยปลายเนิน แหลมสิงห์ เมืองจันท์ (กลางคืน)

สวัสดีทุกท่านที่ผ่านเข้ามาบ้านหลังน้อยๆหลังนี้ครับ พอดีวันเสาร์-อาทิตย์ 14-15 มี.ค.52 ที่ผ่านมามีโอกาสไปเที่ยวที่ขนำกลางคลองปลายเนินของเหียก้านเจ้าของกระชังปลา เลยเก็บภาพบรรยากาศมาฝากครับเชิญชมเลยครับ

มาถึงท่าเทียบเรือ(พูดให้หรูไว้ก่อน)หน้าบ้านเหียก้านเกือบ 6 โมงเย็น เหียก้านกับเจ๊เต่า ไปให้อาหารปลายังไม่กลับเลย(สงสัยไปฮันนีมูน อิอิ ล้อเล่ง)

เมื่อยังไม่กลับก็ขอนั่งดริ้ง 40-80 ดีกรีรอกับลุงๆชาวปลายเนิน คนปลายเนินอรรถยาศัยใจคอดีครับ มีแต่รอยยิ้มเสียงหัวเราะ น้ำใจกว้างกว่าผืนฟ้า(เว่อไปป่าวเนี่ย)

สักพักเหียก้านกับเจ๊เต่าขึ้นมาจากคลอง ทักทายได้ไม่เท่าไหร่พี่แกก็ดิ่งเข้าวงทันที สงสัยคอแห้งหิวน้ำ สอบถามได้ความว่า ทุกครั้งที่แกไปให้อาหารปลาที่กระชัง ก็จะมีปลากระพง ปลาอีคุด ปลากระทะ ปลาใบขนุนมาอออยู่ใต้กระชังเพื่อรอกินเศษอาหาร แต่ไม่ยักกะกินเบ็ดที่แกโยนใส่หน้ามัน มีครั้งที่เจอกระพงไซส์ 5-6 โลลอยอยู่ใต้กระชัง แกพุงฉมวกใส่มันแต่พลาด ผมสันนิษฐานว่า คงจะดริ้งหนักมากไปเลยพลาดเป้า 555

เจ๊เต่า กะ ป้ากลกะลังช่วยกันแกะปูม้า ขยันกันจริงๆทำขายไม่ทัน มีคนมารับถึงบ้านโลนึงไม่ใช่ถูกๆครับ

ถุงนี้ขายส่งตกเกือบ 600 กว่าจะผ่านพ่อค้าแม่ค้ามาถึงเราก็ตกโลเกือบพัน แต่มันอร่อยจริงๆสดด้วย

ดริ้งติดลม(เหียก้านอ่ะแหละ)เกือบ 3 ทุ่มถึงได้ฤกษ์ออกเดินทาง ไปกัน 3 คน มีเหียก้าน น้องแม็ก และก็กระผมครับตั้งใจจะไปส่องกุ้งเป็นมาเป็นเหยื่อปลากะเหยื่อคนซะหน่อย(ใส่ต้มมาม่า)

ท่ามกลางความมืดและความเมาของใครบางคนที่ถือท้าย ตรูจะรอดมั้ยเนี่ยพี่ ขับดีๆนะอย่ายกล้อ555

ท่ามกลางความมืดยังคงมีแสงสว่างจากพระจันทร์ ที่สาดแสงตกกระทบผืนน้ำ เป็นภาพที่งดงามสำหรับผม ดีใจที่มีโอกาศได้มาสัมผ้ส ทั่วคุ้งน้ำมองเห็นดวงไฟของชาวประมงที่นี่กระจัดกระจายบางตา เป็นเพราะลมมรสุมหรือลมว่าวผ่านพัดเข้ามาช่วง 2-3 วันนี้พอดี

กระบอกน้อยชะตาขาดที่พลาดท่ากระโดดขึ้นมาเตะกลางหลังผมพอดี ด้วยความโมโหจึงขอกักขังและเหนี่ยวหน่วง เอ้ย!หน่วงเหนี่ยวเป็นเชลยในเรือสำราญของเราก่อน

ทอดสายตามองฝ่าความมืดเห็นดวงไฟประหลาดแดงว้าบๆ(กระสือแล้วพี่) อ๋อ ลุงอาไรไม่รู้(ลืมชื่อ)แกจอดเรือรอลมเงียบ เหียก้านจึงพาผมเข้าไปทักทาย

ในเรือมีปลาเก๋าไซส์ปลาจานนอนอยู่ตัวนึง ในถังมีปูอยู่ 3-4 ตัว รายได้ของชาวประมงไม่แน่นอนเหมือนกันทุกวัน บางวันก็ได้เยอะ บางวันวิ่งหลายโลไม่ได้สักตัวก็มี แต่ก็เป็นวิถีที่มีความสุขภายใต้ความพอเพียง และ เพียงพอ

กุ้งขาวที่ลุงแทงมาได้ครับ ได้มาจำนวนนึง รอลมเงียบแล้วค่อยแทงต่อ ลมเริ่มแรงขึ้นครับน้ำเลยไม่ค่อยใสเท่าไหร่ โอกาสได้ตัวก็เหลือน้อยลง

มีเสียเอะอะมาจากทางฝั่งแม็กมั่งบอกว่าไม่รู้ปลาอะไร พอดีแม็กพึ่งเริ่มออกคลองครับต้องถามเหียก้าน ซึ่งเป็นคนช่วยเทรน "เอาแหลมจุ่มน้ำไว้เลยค่อยๆมั่นใจแทงเลย เฮ้ย!อย่าพึ่งดึงขึ้นเอาสวิงตักดิเดี๋ยวปลาหลุด"เสียงเหียก้านตะโกนเทรนแม็ก

และแล้วปลาคุดไซส์สวยและเหาปลาชะตาขาดที่โดนแหลมแทงทีเดียว2ตัวก็ถูงดึงขึ้นมา คาดว่าปลาคุดคงรำคาญจากเจ้าเหาปลาทีี่เกาะดูดเลือดมันมานานจึงว่ายเข้าฝั่งเพื่อจะถูไถเอาเหาปลาออก(คาดว่านะ)

เห็นแม็กได้ผมก็อยากลองมั่งเลยขอเหียก้านลองส่องมั่ง เผื่อจะฟลุ้กกะเค้ามั่ง ส่องตั้งนานไม่เห็นปลาไรสักตัว แม้แต่กุ้งยังไม่พบพาน หรือเราไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้?

และแม็กก็แทงกุ้งดำขึ้นมาอีกตัว ตัวกะลังสวยเลยครับ จากนั้นรูสึกจะไมเวิร์คละกับการส่องกุ้งของผมวันนี้ขึ้นขนำตกปลาดีกว่า

เมื่อถึงขนำเหียก้านไม่พูดพล่ามทำเพลงเข้าห้องคว้าผ้าห่ม...นอน......?

ผมกับแม็กเลยต้องนั่งคุยกัน2คน ลองหย่อนเหยื่อใต้กระชังก็มีแต่ปลาสำหลัง(หนามหลัง)มารุมกินเหยื่อหมด

ตอนที่นั่งเรือมาที่ขนำปลาหัวตะปู 2 ตัวโดดเข้ามาในเรือเลยต้องกลายเป็นเหยื่อเป็น แทนกุ้งซึ่งต้องรอพรุ่งนี้

จากนั้นก็ต้องรอ.....และ.....หวัง.....

นั่งคุยกับแม็กได้พักใหญ่ เหงม(ใช่ชื่อนี้ป่าวเนี่ย?) ก็เข้ามาหลบลมเห็นในเรือมีปูเลอยู่ตั้งหลายตัว คืนนี้ฟันแล้ว 500 ขึ้น

ปูเลหลายตัวอยู่ ไม่ใช่ว่าใครจะหาได้เยอะกันทุกคนมันต้องขึ้นกับฝีมือความเก๋าดูน้ำดูลมด้วย สำหรับคนนี้เค้ามืออาชีพจริงๆครับ

ดุกทะเลตัวงามที่เหงมแทงมาได้ ไซส์เกือบโลได้ครับ

คุยกันได้สักพักก็ต่างแยกย้ายกันไปนอน เพราะรู้สึกง่วงเหลือเกินไว้ลุยกันพรุ่งนี้ดีกว่า คืนนี้ลมพัดเย็นสบายอาจจะแรงเสียด้วยซ้ำ จึงไม่มียุงเลยแม้สักตัว ผมจึงเผลอไผลหลับไหลไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็มิรู้ได้เลย.............